Monday, July 25, 2005

tragis

\(Peristiwa penuh tragis)/

Huwaaaa..... huhuhuh.... takutnyer ngan tajuk entry ku inih..
Gini citernya...
Pada suatu hari, Sang Kancil berjalan2 di sebuah hutan... uuppss..eh apadaa..wrong channel maa.. kok ye pun nenanti ar citer pasal sang kancil tuh..

Gini.. minggu lepas tetiba aku rasa nak balik kampung..aku ingatkan nak balik kampung time makcik aku kawen nanti... tetiba plak naluriku meronta2 suruh aku balik ke kampung.. so hari khamis tuh gak aku decide nak balik... keje banyak ke tak, aku tak kira , aku nak balik gak.. aku tak kira dah...

Pahtu aku kobakan ke mak aku, maka berita tentang aku ingin pulang ke kampung pun tersebar luas... kakak aku pun dah banyak kali anto sms soh balik cepat.. huh tak sesabo minah sorang ni...

Pahtu masa ari Jumaat tuh,aku pun bawak ar bekalan apa yg patut untuk balik ke kampung, di samping teddy bear Irfan ngan kucingnya si Insyirah.. maka sedang aku khusyuk membuat kerje di opis kat UPM nih, tetiba,handset aku bunyik... tp aku tak sempat angkat dah letak... kakak aku ropenye..ish minah nih..kalau yek pun rindu kat adek ko nih..sabo ar.. br pukul 3 lebih.. pahtu tak lama tuh sms plak masuk.. dari kakak aku lagi.. huh buleh dimarahnya aku tak jawab panggilan dia.. pahtu dia soh balik cepat... emak aku tgh bersedeh sbb kucing kesayangan mak aku merangkap kucing kesayangan kami sekeluarga, mati syahid..kene serang ngan anjing liar..4 ekor tuh yg serang dia..

Huwaaaa!!!!!!!! menitis air mata aku... huhuhu.. sedehnyaaa!!!!!! Dempong mati pada hari yang mulia hari Jumaat.. aku tak dpt bayangkan cemana dia berjuang pertahankan diri dari 4 ekor anjing liar yang mmg dah wanted kat kampung aku tuh… mak aku dah tak boleh buat apa dah… nak tolon pun takut kene serang skali… tp mak aku berjaya menghalau 4 ekor lanun itu, tapi yang tinggal hanya jasadnya si Dempong saja… mak aku dah tak tahan membendung kesedihan… maka mak pun pangge pak cik jiran sebelah yang masa tu kebetulan ada kat situ… mak soh pak cik tuh kebumikan Dempong, sbb mak aku tak larat nak tgk dah.. aku tau sedih betul mak aku masa tuh.. aku dapat rasa woo… huwaaa!!!! pakcik tuh pun kucen dia pernah kene bunuh gak ngan 4 ekor lanun tersebot.. hohhh..sangat kejamnyaa mereke tuuu...

Kat upis pun ayaq mata aku dok mengalir laju.. tak cayer..tanya si Paah nuh… huwaaa!!!

Sampai kat kampong, mak aku tak tido lagik, tak bleh tido katanya… maka kami pun bercerita peristiwa tragis itu, sampai pkl 5 br ar kiterang tido… mak aku tak dpt lelapkan mata.. ada jek bayang Dempong kat umah tu katanya…

Yek ar.. ngan si Dempong tu lah mak aku slalu main2 pahtu selalu temankan mak aku p kebun, p memana mesti ada Dempong… selalu tuh mak aku panggil jek Dempong mesti ada jek dia datang.. tp kali ni panggil ar banyak kali pun dia takkan dtg lagik.. huhuhu…
Pahtu si Boria tuh ada 4 ekor anak.. kenkununnya nak buat pengganti Dempong ar tuh, tp mak kata takyah ar ada kucing kesayangan nih..nnt “tak lama”.. hoh???? Gitu ka? Errkk…

Tapi sedey oo… kehilangan kucing tersayang.. huhuhu..dah lah si Manja merajuk tammo balik dah..
Tapi kan aku geram tol kat anjing wanted tuh…
Huh….
Sekian celotehku hari ini.. Wassalam

No comments: